Pierwotnie tereny Małych Antyli zamieszkiwane były przez plemiona Arawaków- Indian pochodzących z okolic dzisiejszej Wenezueli. Następnie zostali oni wytępieni przez ludożerczych Karaibów.
W 1502 roku, w ciągu czwartej podróży do Nowego Świata, Krzysztof Kolumb odkrywa Martynikę wraz z jej tubylcami.
Od 1635, nie licząc krótkich interwencji angielskich, wyspa należy do Francji.
Przez kilka wieków rozkwitała ona jako główny ośrodek administracyjny francuskich posiadłości na Karaibach. Jej ówczesną stolicę – Saint Pierre nazywano Paryżem Małych Antyli.
Od 1946 roku jest departamentem zamorskim Francji, którego struktura administracyjna i polityczna jest identyczna z tymi metropolitalnymi.
Ważniejsze daty historyczne:
przed 1493 plemiona Arawaków, a następnie Karaibów zdominowały tereny Małych Antyli
1502 Krzysztof Kolumb odkrywa Martynikę
1635 pierwsi kolonizatorzy francuscy osadzają się na północy wyspy
1636 sprowadzenie pierwszych niewolników na wyspę
1662 – 1848 ekspansja ekonomiczna, zloty wiek plantacji trzciny cukrowej
1848 obalenie niewolnictwa
8 maja 1902 r wybuch wulkanu Mont Pelé i całkowita zagłada miasta St Pierre wraz z jego 30 tys. mieszkańców
19 marca 1946 Martynika staje się departamentem Francji i jest reprezentowana przez 4 deputowanych i 2 senatorów.